Dr Suzanne Humphries jest znana z kontrowersyjnych wypowiedzi na temat szczepień, jednak wiele jej twierdzeń nie znajduj

Dr Suzanne Humphries jest znana z kontrowersyjnych wypowiedzi na temat
szczepień, jednak wiele jej twierdzeń nie znajduje poparcia w badaniach
naukowych. Przyjrzyjmy się kluczowym punktom jej wypowiedzi i
skonfrontujmy je z aktualnym stanem wiedzy medycznej.
1. Twierdzenie o oszustwach związanych ze szczepionkami i ustawie z 1986
roku
Dr Humphries sugeruje, że ustawa National Childhood Vaccine Injury Act
(NCVIA) z 1986 roku zwolniła firmy farmaceutyczne z odpowiedzialności,
umożliwiając im dodawanie toksyn do szczepionek bez konsekwencji.
✅ Fakty:
NCVIA nie zwolniła firm z odpowiedzialności, ale stworzyła system
odszkodowań dla osób, które doznały poważnych działań niepożądanych po
szczepieniach. Głównym celem ustawy było zabezpieczenie dostaw
szczepionek i zapewnienie, że osoby faktycznie poszkodowane mogą
szybciej uzyskać rekompensatę. Sąd ds. Szczepień w USA nadal wypłaca
odszkodowania w przypadkach rzadkich powikłań.
❌ Błędne twierdzenie:
Ustawa nie pozwala na „dodawanie dowolnych toksyn” do szczepionek. W
rzeczywistości szczepionki podlegają ścisłej regulacji i testom
klinicznym przed wprowadzeniem do obrotu.
Przed i po 1986 r. obowiązują te same rygorystyczne procedury badań i
monitorowania bezpieczeństwa szczepionek.
2. Zmiana definicji polio jako „sztuczka statystyczna”
Dr Humphries twierdzi, że spadek zachorowań na polio wynikał głównie ze
zmiany definicji choroby i diagnozowania jej jako innych schorzeń, np.
zespołu Guillain-Barrégo (GBS).
✅ Fakty:
Przed wprowadzeniem szczepień w latach 50. i 60. polio powodowało
epidemie z setkami tysięcy przypadków paraliżu i śmierci.
Zmiany w kryteriach diagnostycznych rzeczywiście miały miejsce, ale ich
wpływ na statystyki był minimalny.
Po wprowadzeniu szczepień przypadki rzeczywistego wirusowego polio
drastycznie spadły, co jest niezaprzeczalnym dowodem na skuteczność
szczepionki.
W krajach, gdzie szczepienia były nieregularne lub zostały przerwane
(np. Nigeria, Afganistan, Pakistan), polio nadal występuje, co podważa
teorię o „zmianie definicji”.
❌ Błędne twierdzenie:
Nie ma dowodów na to, że masowe przypadki paraliżu w XX wieku były
wynikiem błędnych diagnoz.
GBS, wirus Coxsackie czy zatrucie rtęcią to zupełnie różne jednostki
chorobowe o innych mechanizmach patofizjologicznych.
3. Powiązanie polio z DDT i toksynami środowiskowymi
Dr Humphries sugeruje, że przypadki paraliżu były związane ze
stosowaniem pestycydów, takich jak DDT, a nie wirusem polio.
✅ Fakty:
Polio było opisywane jako choroba zakaźna jeszcze przed wynalezieniem
DDT (stosowanego masowo od lat 40.).
DDT jest neurotoksyczny, ale jego skutki nie odpowiadają obrazowi
klinicznemu polio.
Eliminacja polio koreluje ze szczepieniami, a nie ze spadkiem użycia
DDT. Gdyby teoria dr Humphries była prawdziwa, w krajach, gdzie
stosowanie DDT trwało dłużej, przypadki polio również powinny się
utrzymywać – tymczasem polio eliminowano tam, gdzie prowadzono skuteczne
programy szczepień.
❌ Błędne twierdzenie:
Powiązanie tonarzu DDT z liczbą zachorowań na polio to błędna korelacja,
nie dowodząca związku przyczynowego.
Polio wywołuje wirus, a nie pestycydy.
4. „Polio nie jest takie groźne” – twierdzenie, że 95-99% infekcji
przebiega bezobjawowo
✅ Fakty:
To prawda, że większość zakażeń poliowirusem przebiega łagodnie, ale 1
na 200 przypadków prowadzi do trwałego paraliżu, a 5-10% osób z
porażeniem umiera z powodu niewydolności oddechowej.
Dane z XX wieku pokazują, że polio powodowało tysiące trwałych kalectw
rocznie.
❌ Błędne twierdzenie:
To, że większość przypadków przebiega bezobjawowo, nie oznacza, że
choroba jest „nieszkodliwa” – wirus może nadal powodować poważne
komplikacje u innych osób.
„Niegroźne” wirusy mogą być śmiertelne – COVID-19 też ma dużą liczbę
bezobjawowych nosicieli, ale nadal powoduje zgony.
5. Aluminium i rtęć w szczepionkach powodują uszkodzenia układu
odpornościowego
✅ Fakty:
Tiomersal (związek rtęci) był stosowany w niektórych szczepionkach jako
konserwant, ale obecnie został usunięty z większości preparatów dla
dzieci.
Etylortęć z tiomersalu nie kumuluje się w organizmie – jest usuwana w
ciągu kilku dni, w przeciwieństwie do metylortęci, która jest toksyczna.
Aluminium w szczepionkach jest adiuwantem i występuje w ilościach
znacznie mniejszych niż te, które codziennie spożywamy w wodzie,
pożywieniu czy mleku matki.
Nie ma dowodów na to, że aluminium w szczepionkach powoduje alergie czy
uszkodzenie układu odpornościowego.
❌ Błędne twierdzenie:
Obliczenia dotyczące „toksyczności” rtęci w szczepionkach są manipulacją
– dawki w szczepionkach są wielokrotnie niższe niż toksyczne poziomy
rtęci.
Podsumowanie: Czy dr Humphries ma rację?
❌ Nie. Jej twierdzenia są sprzeczne z aktualną wiedzą naukową.
Szczepienia wyeliminowały polio, co widać w krajach, gdzie są stosowane.
Zmiany definicji choroby nie tłumaczą spadku przypadków.
DDT i inne toksyny środowiskowe nie były główną przyczyną polio.
Nie ma dowodów, że szczepienia powodują alergie czy uszkodzenie układu
odpornościowego.
Jej wypowiedzi opierają się na manipulacjach i fałszywych korelacjach,
ignorując fakty z badań naukowych i epidemiologii.
--